Рекоа за Тоше...

antonela напиша:

on kao da nije otisao on je s nama jos

Да, тоj е со нас и секогаш ќе биде, само што не можеме да го видиме

Ne ,stvarno ne mozam poveke solzite ne mozam da gi sopram dusata mi se stega ....bolka i samo bolka ...no edno e sigurno TOSE e seuste so nas i vecno i ke ostane

UNICEF u BiH: Odata počast Tošetu Proeskom

Zaposlenici UNICEF-a u BiH izražavaju duboko žaljenje i odaju počast popularnom tragično preminulom makedonskom pjevaču i UNICEF-ovom ambasadoru dobre volje Tošetu Proeskom.

"Koristeći svoju karizmu i popularnost, Toše Proeski pomagao je UNICEF-u da se približi adolescentima promovišući zdravlje mladih ljudi, njihov razvoj i participaciju u cijelom regionu", navodi se u saopštenju UNICEF-a.

Toše Proeski je 2003. godine u BiH učestvovao u muzičkoj radionici u sklopu javne informativne kampanje "Right to Know - Pravo da znam“.

"Naši zaposlenici ga se sjećaju kao srdačnog i nesebičnog, posvećenog cilju da svi mladi imaju pravo učiti i razviti vještine za zdrav život“, kazala je predstavnica UNICEF-a u BiH June Kunugi.

Preuzeto sa http://www.24sata.info/

cherry напиша:

antonela напиша:

on kao da nije otisao on je s nama jos

Да, тоj е со нас и секогаш ќе биде, само што не можеме да го видиме

ama zatoa go cuvstvuvame

tanja_07 напиша:

Jas ova ne mozam da go citam navistina na sekoj zbor me lazat mornici ,mi se navrakkat spomeni,cuvstvuvam silna bolka vo gradive................seto ova boli...............

ISTO SAMO KE KAZAM DEKA MNOGUUUUUUUUUU GO SAKAM VECNO KE ZIVEES VO MOETO SRCE ANGELU MOJ TE SAKAM! ZBOROVI NE SE POTREBNI SOLZITE I VECNATA TAGA PO NEGO KAZUVA SE!

Настап на Симон Трпчевски во Струмица

Дојде директно од Лондон, каде целовечерниот концерт во Кралската фестивалска сала, прв во оваа сезона, му го посвети на мега ѕвездата Тоше Проески.

„Се работи за човек којшто креираше историја во Македонија, човек којшто и требаше на Македонија, којшто навистина беше наш херој“, изјави Симон Трпчевски, пијанист...


www.a1.com.mk

Не знам каде да го сложам линкот за овоj филм. ако не е точно модератотор да го премести :

http://video.aol.com/video-detail/tose-proeski-tv-tvkiss-inmemoriam/1742498793

Tose Proeski - TV - TvKiss (InMemoriam)

axxxx...

Svetot moj minus tebe vo nego ona sto ke ostane malku eee.....

In Memoriam for Toshe Proeski - "Zhurnal

https://www.youtube.com/watch?v=d7W4aBtQfUk

На 16 октомври 2007 година, на автопатот близу Нова Градишка во Хрватска, околу 6.20 часот, Македонија загуби многу.
Младите останаа без идолот со чии песни растеа и учеа за љубовта. Во неговите стихови доминираа позитивни чувства, простување, надеж, верба.
Тие останаа без човекот што бескрајно ги сакаше и секогаш беше расположен да им подари автограм и насмевка.
За нив веќе ги нема незаборавните мигови на исчекување на неговите концерти на Градскиот стадион и бисовите без крај, кои редовно ги добиваа зашто Тоше никогаш не се штедеше.

Девојките загубија идол што личеше на принц од соништата.
Убав, висок, насмеан, позитивен.
Уште долго во својот живот во секоја нова симпатија ќе го бараат токму тоа скромно и воспитано момче, кое со години им се смееше од постерите на ѕидот од нивната соба.

Возрасните, пак, загубија човек што беше пример за нивните деца. Никогаш не потклекна пред искушението на кој било порок. Стана пример за неколку генерации млади луѓе што се поистоветуваа со неговата хуманост и добрина.

Македонската музика изгуби пејач што со својата интерпретација од наједноставна мелодиска линија и од просечен текст, правеше мегахит.

Загуби автор, кој можеше да создаде уште многу песни.

Болните и сиромашните останаа без човекот што секогаш наоѓаше време и пари да им помогне, да им ја намали болката, за миг да им го разубави животот. За него, сите луѓе беа исти. Без разлика на вера, раса, пол. Уште долго, како легенди, ќе живеат спомените на луѓето што некогаш биле дарувани од неговата рака.
Македонија го загуби најголемиот амбасадор. Каде и да настапуваше, постојано зборуваше за својата земја, го истакнуваше нејзиното знаме. Затоа и секогаш брзаше да се врати во саканата Македонија и во родното Крушево.

Што научивме од неговиот прекраток живот?

Многу!

**** По кој правец треба да чекори македонската музика.

**** Како треба да изгледа и да се однесува вистинска музичка ѕвезда.

**** Научивме дека Градскиот стадион може да се користи и за музички настани и оти може да собере и над 30.000 луѓе.

**** Дека талентот и вербата во Господ може да бидат златен клуч за успехот.

**** Научивме дека воопшто не треба да се срамиме да ја покажуваме и да ја делиме љубовта.

*** Научивме дека треба секогаш да помагаме и да бидеме подобри и похумани луѓе.

**** Научивме дека и во 21 век може да се живее со голема насмевка и со уште поголема душа.

https://www.youtube.com/watch?v=lynyPvEHAZs&feature=related

Не му се изнарадувавме на нашето дете додека беше живо


Животот на Тоше Проески беше како комета - се вивна кон небото, блесна и осветли и отиде да сонува

Дваесет и шест години е многу кусо време. Уште не си тргнал, а треба да застанеш и да не се вртиш наназад. Со 26 в џеб се' уште си дете, поради младоста ти се прогледува низ прсти, џепарлакот е од дома, од прегратките на мама и тато. Станува збор за само 26 лета и исто толку зими.

Малку време човек да му се изнарадува на сонцето, да направи куп слики од облаците зумирани низ крошните на дрвјата, трошка за одмор, ронка за работа.... Кога е Тоше во прашање, ништо нема логично објаснување. Нема космички ред, нема чуда, нема враќање. Тоше Проески, нашиот најдраг човек, син, брат, пријател, идол, соработник, наше дете на кое не му се израдувавме додека беше живо, со помислата дека го нема повторно заклучувавме – неговиот живот беше како блесок, комета, нешто што огреа, стопли, даде надеж. И згасна.

Тоше ништо не бараше, а се' даде. И затоа по него тагуваме како по најблизок. Тој најдрагиот имаше уште толку многу да живее, да испее, да сака.

Тоше беше роден за музика. Откако пее, оттогаш е во центар на вниманието. Како да не го запаметите крушевското белканто, лирика со која им даде живот на емоциите?! Чиста енергија, публика, еуфорија, награди, љубов... Не се фолираше, затоа ние, премачкани со сите бои, тоа неговото „ве сакам сите“ не го разбравме. Пееше исто како што дишеше - дење, ноќе, постојано. „Усни на усни“, „Твоите бакнежи“, „Излажи ме“, „Соба за тага“, „Иконо моја“, „Ледена“, „Рузвелтова 3“, „Крајње време је“, „Арија“. Никој така не ја испеа „Зајди, зајди“, „Јовано“, речиси невозможно и застрашувачки е сега да се слушаат „Игри без граници“, а уште потрогателна е приказната со „My little one“.

Тоа е песна настаната непосредно по враќањето на Тоше од Ерусалим минатата година. Ја испеа со Кристијан, внукот што Тоше си го викаше нагалено „малиот пејач“. Таму Тоше пее повисоко за да му парира на гласот на својот внук. Зборовите се тие и тогаш и сега. Текстот претрпел минимални корекции и тоа поради реченици кои на Тоше му беа пренападни и кои сакал да ги смени... Застрашувачки звучи песната исто како и верувањето дека времето ги лекува раните. Кое време?

Тоше ни ги врати насмевките и романтиката во секојдневјето. Токму кога блиндирани чувства во „кул“ време ни ги преплавија фајловите во глава. Тивко, нежно пееше тој за бакнежи, за рака во рака, гушкање. За погледи што се како отворени книги. Го сакаа и богатите и сиромавите, и болните и здравите, и убавите и грдите. Не ги двоеше Тоше луѓето – ги гушкаше сите, бескрајно долго ги слушаше и им зборуваше... Помагаше. Беше мал, а голем. Млад, а стар. Патем, одамна на нашата сцена никој наместо „чао“ не бакнувал во рака како Проески. Гласник на љубовта, оти музиката е измислена за да сведочи за осаменоста на луѓето. Со Тоше имавме чувство дека некому припаѓаме.

Утре Крушево ќе жали. Една година без Тоше е најтрагичен помен во поновата македонска историја. Сакан и љубен – 40.000 срца чукаа само за Тоше на неодамнешниот концерт на стадион.

Зборовите се мали и тесни како завиени сокачиња, а со нив треба да го опишеме неможното.

Наша солза и насмевка. Нашиот пркос да и' се инаетиме на судбината и на тој одозгора, оти ни го зеде без најава и предупредување. Тоше не е спомен, ниту кога било ќе биде.

Песните што ги остави, сите тие имаат понекое молекулче од душата на Тоше. А кога се пее толку гласно, до небо, па и подалеку, пошироко и повисоко, кога ви се мешаат солзите и насмевките, немоќ и тага, тогаш се бришат границите на умот, космосот, универзумот. И тогаш верувам дека Тоше не' слуша.

Тој е пожив од сите нас.

Tose Proeski ... in memoriam by Stem 011

https://www.youtube.com/watch?v=Tv7zIGpA7Sc


jovanamitrovic96 (1 month ago)

♥..I ℓ٥ﻻ ﻉ√٥υ F٥rﻉ√ﻉr..♥ Forever in our ♥... [/color]

ninacuvy (5 months ago)

koji osmijeh... prekrasan je, topliju i toliko dragu osobu u životu nisam vidjela.. zauvijek u mome srcu.

mihaelaJK (5 months ago)

prekrasno......

tosefloria (7 months ago)

ajde Tose moj dojdi pak°°°°°°°°°°°°TE SAKAME

sanas01 (10 months ago)

negdje sam pročitala istinu..
Toše, samo te Bog volio više od nas..
hvala na predivnim videu..

https://www.youtube.com/watch?v=5YxzQbAgKhA&feature=player_embedded